برای اینکه یک کسب و کار بادوام در نظر گرفته شود، دو مرحله مهم وجود دارد: مرتبط بودن و انعطاف پذیری. بیایید این دو عامل حیاتی را بررسی کنیم. مرتبط بودن و انعطاف‌پذیری با هم، قابلیت‌های کلیدی برای تولید یک کسب و کار با دوام قابل پیش‌بینی هستند.
ارتباط
ارتباط توانایی ارتباط با نیازها و خواسته های مشتری و بازار و هدف یک کسب و کار است. مرتبط بودن را به عنوان داشتن یک مدل کسب و کار متمرکز بر مشتری قوی در نظر بگیرید که در یک برند قوی منعکس شده و فروش جدید و تکراری ایجاد می کند. مرتبط بودن عامل اصلی تمایز است که باعث می شود یک مدل کسب و کار کار کند. تاب‌آوری را توانایی واکنش مداوم به تغییرات، چالش‌ها، شکست‌ها و فرصت‌های جدید به‌موقع در نظر بگیرید. این نشان دهنده داشتن توانایی بی وقفه برای محافظت از مدل های کسب و کار فعلی و برنامه ریزی شده و رشد بر اساس برنامه است.
مرحله اول: یک کسب و کار باید مرتبط باشد و مرتبط بماند
ما می‌توانیم این را با میزان دنبال‌کردن مشتری از شهرت برند یک کسب و کار اندازه‌گیری کنیم. کلید رشد یک کسب و کار، نیاز به مرتبط بودن آن است دانستن آن است. در این دنیای به سرعت در حال تغییر، کسب و کار مرتبط بودن به معنای تنظیم مداوم و یا تأثیرگذاری بر تغییرات با محصولات یا خدمات مخرب است. مرتبط بودن حالتی از وجود است که می تواند یک چرخه عمر کوتاه مدت داشته باشد، یا زمانی که مدیریت شود و تأثیرگذار مهمی بر دوام در نظر گرفته شود، می تواند ارزش پایدار داشته باشد .
مرحله دوم: یک کسب و کار باید انعطاف پذیر باشد برای داشتن قدرت ماندگاری در طول سال
این امر مستلزم توانایی پاسخگویی سریع به تغییرات، چالش ها و فرصت ها با استراتژی ها و تاکتیک های معتبر و به موقع است. یک سازمان ستاره‌ای آگاه که به صورت گروهی کار می‌کند، فرمول لازم برای ایجاد و حفظ ظرفیت برای تغییرات متحول‌کننده است.
عامل مهم شماره ۲: تاب آوری
تاب آوری توانایی درک، انطباق و پاسخ استراتژیک و تاکتیکی به جهان در حال تغییر و گسترش در طول زمان است. بیایید تاب‌آوری را به‌عنوان آماده‌سازی برای تداوم هدف، چشم‌انداز، مأموریت و اهداف کسب و کار در سال به سال تعریف کنیم. تاب آوری نتیجه عملکرد برنامه ریزی شده برای دستیابی به هدف در آینده است. این مستلزم داشتن اجزای عملیاتی به طور مداوم برای دستیابی و یا فراتر از برنامه ها و انتظارات عملکرد است. توسعه کسب و کار که با این تعریف انعطاف‌پذیری مطابقت دارد، تداوم استراتژیک سال به سال و توانایی تغییر سازنده در جهت استراتژیک را ایجاد می‌کند که معمولاً محوری نامیده می‌شود.
انعطاف پذیری مستلزم توانایی تنظیم مجدد جهت کسب و کار بدون توجه به منبع تغییر یا اختلال است.
انعطاف‌پذیری فقط تولید مدل‌های کسب و کار قابل دوام در سال نیست. تاب آوری همچنین یک قابلیت ضروری برای مدیریت ریسک است، یک قابلیت ضروری برای اطمینان از تداوم کسب و کار است. انعطاف‌پذیری کسب و کار شامل قابلیت‌های بازیابی از مواردی مانند بلایای طبیعی، تغییر مقررات دولتی، ناآرامی‌های اجتماعی، رکود شدید اقتصادی و بیماری‌های همه‌گیر می‌شود که باعث اختلال در کسب و کار خدمات می‌شود که نیاز به حفظ و بازسازی دارند.
یکی از معیارهای ارزیابی قدرت طرح کسب و کار، میزان انعطاف پذیری تداوم کسب و کار است که در برنامه گنجانده شده است. آماده سازی مدیریت ریسک (RMP) برای محافظت از منافع ذینفعان، شهرت برند و سایر عواملی که بر ارزش کسب و کار و تکمیل ماموریت یک کسب و کار تأثیر می گذارد، ضروری است. انعطاف‌پذیری را می‌توان با طراحی برنامه‌های استراتژیک به طرق مختلف حفظ کرد که برای هر صنعتی که کسب و کار شما قصد فعالیت دارد مناسب باشد.
- کسب و کار مخابراتی بر افزونگی قابلیت های مخابراتی تاکید دارد.
- شرکت ها اغلب مسیرهای زنجیره تامین جایگزین را برای اطمینان از خطوط لوله کافی توسعه می دهند. سرمایه گذاران بالقوه می خواهند این احتمال را ببینند.
- شرکت های نرم افزاری قابلیت تکثیر داده ها را به عنوان قابلیت پشتیبان ارائه می دهند.
انعطاف‌پذیری زمانی اتفاق می‌افتد که برنامه‌ریزی دائمی را دنبال کنید و ابتکارات بهبود مستمر و همچنین شیوه‌های کارآمد عملیاتی کسب و کار را دنبال کنید. تاب آوری استراتژیک به بهترین وجه با آمادگی برای کار با قابلیت تنظیم مجدد دائمی انعطاف پذیر برای مواجهه با تغییرات، چالش ها و فرصت ها به موقع حفظ می شود.
جمع بندی
اصول و اقدامات برنامه ریزی دائمی و بهبود مستمر نشان دهنده “چسب” مورد نیاز یک کسب و کار مرتبط و انعطاف پذیر و بنابراین در نهایت در مسیر دوام قابل توجیه است. این امکان را برای داشتن برنامه‌های مهاجرت موجه فراهم می‌کند تا به‌طور ایمن از مدل‌های کسب و کار معمولی یا با طراحی یا به دلیل نیاز رقابتی عبور کنند.
انتهای مطلب/ منبع